مظلومی بیش از حد مظلوم شد!

سرویس ورزشی «...» ـ بسیاری می‌گویند: پرویز مظلومی، نباید جباری را بازی می‌داد، برخی هم حتی پا را فراتر می‌گذارند و می‌گویند: جباری باید اخراج می‌شد، چرا که بدون هماهنگی در تمرینات استقلال شرکت نکرده و... .

در این نوشتار می‌خواهیم سری به دنیای حرفه ای بزنیم و ببینیم آیا در شرایطی مشابه بازیکنان از باشگاه‌ها اخراج می‌شوند یا نه؟ و اصالتا بازیکنی هست که از باشگاه‌های حرفه ای بیرون شود؟

مطمئناً موارد اخراج در باشگاه‌های دنیای حرفه ای آنقدر کم است که شاید کسی نتواند بیشتر از دو یا سه مثال بیاورد! آخرین اخراجی را که ما یادمان می‌آید، افنبرگ بود که از بایرن اخراج شد. دلیل آن هم نه قهر کردن یا تمرین نکردن که حضور در یک کلوپ شبانه بود!

نخستین بحث اینجاست:

در دنیای حرفه ای پولها در بیشتر مواقع، بموقع پرداخت می‌شود، اگر هم باشگاهی پول کم بیاورد (مثل چلسی چهار سال پیش)همه بازیکنان با هم درصدی از طلب‌های خود را می‌بخشند تا باشگاه مورد نظر آنها زنده بماند.

پس هرگز باشگاهی نیست که پول ندهد و وقتی نداد، بازیکن حرفه ای حق دارد واکنش نشان دهد؛ حال مثبت یا منفی! اما درباره استقلال و پرسپولیس (و کلاً باشگاه‌های لیگ ایران) پول داشتن یا نداشتن، بیشتر از آنکه به شم اقتصادی باشگاه مربوط شود، به ردیف بودجه ای برمی‌گردد که برای باشگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود و امروز آن ردیف بودجه به معنای واقعی وجود ندارد. البته ولخرجی بی‌مورد برخی از مدیران به این مسایل دامن زد و
اعتراض به شرط درست بودنش هم باید به جایی دیگر برگردد، نه اینکه قهر و آشتی تیمی را موجب شود!

به هر حال، وقتی اصل اول (حرفه ای بودن) نیست، نمی‌توان به مظلومی هم ایراد گرفت که چرا اخراج نکردی یا چرا جباری را بازی دادی!

بحث دوم این است:

در دنیای فوتبال امروز، قیمت‌ها بالاست. این درست که فوتبالیست‌های ایرانی مبالغی بسیار کمتر از فوتبالیست‌های مدرن اروپایی می‌گیرند، ولی باز هم در قیاس با جامعه پانصد یا چهارصد میلیون تومان پول هنگفتی است و اخراج بازیکن یعنی دود شدن این پول که از جیب مردم (بیت المال) پرداخت شده است!

حتی هر بازی، بازی ندادن یک بازیکن و لج کردن یعنی، یک سی و چهارم از پانصد میلیون را هدر دادن که خود مبلغ فراوانی است!

بحث سوم به نیمکت استقلال برمی‌گردد که در بازی مقابل فجر در وسط زمین آندو تیموریان را نصفه و نیمه (مصدوم) در اختیار داشت و زندی و کرار را به دلیل مصدومیت و محرومیت در اختیار نداشت!

آیا باید بیننده،‌مربی، باشگاه و... چوپ قهر و نازهای بچگانه و تکراری یک بازیکن را بخورند یا اینکه آن بازیکن باید و باید تا ریال آخر، پولی را که در سال‌های گذشته گرفته و امسال هم می‌گیرد، معنی کند؟

جباری بدنسازی خوبی را پشت سر گذاشت و در بازی‌های اخیر هم عملکردش قابل قبول بود. او تنها دو روز تمرین نکرده بود که دلیلش هم به خود باشگاه استقلال برمی‌گشت و مشکل فنی یادگیری با سرمربی تیم نبود. پس آیا باید مظلومی با او برخورد می‌کرد؟

به زعم ما نه؛ دوباره نگاه می‌کنیم! انتقادهای بسیاری به جباری وارد است؛ آنجا که او می‌گوید: (از آن دسته بازیکنان نیستم که به من بگویند به خاطر هواداران بمان و بازی کن)؛
این یک انتقاد جدی به جباری است که در چهار سال اخیر در نیمی از بازیها به میدان نرفته و یا مصدوم بوده و یا قهر!

اما چوب این موضوع را نباید باشگاه استقلال بخورد و امتیاز از کف بدهد.

نکته پایانی اینکه:

مظلومی می‌توانست جباری را بازی ندهد و همه هم لابد می‌گفتند کار اصولی کرده است، اما واقعیت این است که مظلومی با بازی دادن به جباری و بازگرداندن او به هر شکلی که بود، جباری را به استقلال برگرداند و استقلال متضرر نشد.

او می‌توانست بگوید اخراج! می‌توانست بازیش ندهد، ولی میانه را گرفت تا نخ سست میان جباری و استقلال دست‌کم فعلاً پاره نشود.

بله ده سال پیش که یک بازیکن پول نمی گرفت، می‌توانستی او را به راحتی بیرون کنی، ولی حالا اخراج کردن یعنی پانصد میلیون به علاوه از دست دادن یک مهره کلیدی! پس باید همه راه‌های ممکن را رفت، تا این هزینه سنگین روی دست باشگاه نماند